[ام كريم]

ايها القلم اكتب
فلماذا انت خلقت
اكتب كلام لعله
يسمعه من أحب
اكتب اسباب شقائى فى الليل من المحب
اكتب له انى من البعد انتحب
اكتب له كم دمعه سقطت
على حافه شرفتى
فى يوم برد ورعد
وعينى تبحث عنك
لا تخسرنى فقل من هم مثلى احب
احبك انت لشخصك
لا لشئ قد ذهب
اكتب يا قلمى بالليل ولكن
حاذر ان توقظه
فانا لا اريد ان يعرف بانى اشتعل
اخاف ان يرى ضعفى وعجزى ويستمر
فى هجره وبعده ويتلذذ به
فهو يا قلمى لا يرى شئ من حبى له
او يراه وكانه لم يره
ايبخل على بحبه لى؟؟!
ام يريدنى ان اعرف انه قوى
لا يضعف اما م نظرات امراه
مهما كانت فى قلبه ساكنه
اخبره يا قلمى انه عذاب
وليست رجولتك فى الم الاحباب
اخبره بالم الفراق
ام انه للالم ما ذاق
اااتعذب وحدى بالعشق!
ولا اجد من يواسينى غيرك يا قلمى
فلا تجرحنى يا قلمى بكتاباتك
ودعنى انا اكتب آهاتى
لعلى فى يوم من حياتى
اجده قريب منى
يسمع صريرك فى الليل
وياتى الى يواسينى
عن ما فقدته من ليال
كنت انت وحدك بجوارى